🌹Çok sevdiğim bir hikayeye göre Franz Kafka rutin yürüyüşlerini yaptığı parkta küçük bir kıza rastlamış. Kız ağlıyormuş. Oyuncak bebeğini kaybetmiş ve bu onu oldukça üzmüş.
Kafka bebeği onun yerine aramayı önermiş ve ertesi günü aynı noktada buluşmak üzere sözleşmişler. Bebeği bulamaması üzerine kafka küçük kıza bebeğin ağzından bir mektup yazmış ve buluştuklarında kendisine okumuş; “lütfen kederlenme dünyayı görmek için uzun bir yolculuğa çıktım. Sana başımdan geçenleri anlatacağım” bu bir çok mektubun ilkiymiş. Kafka küçük kızla her buluştuğunda oyuncak bebeğin hayali maceralarını özenle yazdığı mektuplardan ona okurmuş. Küçük kız da bu şekilde avunurmuş.
Derken gün gelmiş,görüşmelerin artık sonu gelmiş ve Kafka son görüşmede küçük kıza bir oyuncak bebek getirmiş. Küçük kız aslından oldukça farklı olan bebeğe şaşkınlık içinde bakakalmış. Bebeğe iliştirilmiş küçük bir not küçük kızın şaşkınlığını gidermiş;”Yolculuğum beni çok değiştirdi......” uzun yıllar sonra artık bir yetişkin olan küçük kızımız gözü gibi baktığı bebeğin gözünden kaçırdığı bir çatlağına sıkıştırılmış bir mektup daha bulmuş. Mektupta kısaca şöyle yazmaktaymış; “sevdiğin herşeyi er ya da geç kaybedeceksin ama sonunda SEVGİ sana başka bir surette geri dönecek....” 🌹👏🏼🤚🏼👌🏼 (ulaştığım kafayı bu kadar iyi anlatan bir hikaye daha okumamıştım heralde.. “yolculuğum beni çok değiştirdi!” Ama önce ben de kaybolmuştum. Çok derin... Sevgi ve Muhabbetle💕) 🌿🌿🌿
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder